Bir zaman önce, ama öyle pek fazla değil...

Demokrat Parti zamanında.

Rize’nin Pazar ilçesinde yaşardı Papuci Yakup.

Papuçları yırtık pırtık.

Olmasından almıştı adını Papuci Yakup.

Asıl adı bilinmiyor! ’’Meczup” derler ya, işte öyle bir şey.

"Her kim bu hükümetten razıyım derse!” diyeni kalaylar gezermiş Pazar sokaklarında. Millet pek kulak asmaz sözlerine... Gülüp geçermiş.

Ama hükümet için ayni şeyi söylemek çok zor...

Tutup hapse atmışlar Papuci Yakup'u. Cümlesini pek iyi şekilde bitirmediğinden derler.

Dili başına bela!

Tam iki kez mektup yazmış, günün başbakanı Adnan Menderes'e.

Hiçbirine cevap alamamış

Üçüncüsünü öyle bir yazmış, öyle bir yazmış ki... Aklıma ne geldiyse, sıralamış derler.

Almışlar kendisini hapisten, tıkmışlar tımarhaneye!

Rivayet odur ki...

Hükümetin her ne kadar yanlış icraatı varsa, hepsine değinmiş bu mektubunda.

Ayıbıyla yüz yüze gelen hükümet düşünmüş...

Hapisteki kişinin sözlerine, aklı yerinde olduğu için halk itibar eder. Ama tımarhanedeki kişinin sözlerine kimse itibar etmez. Ne de olsa aklı yerinde değil der. Onun için tımarhaneye atmışlar Papuci Yakup'u. Susturmuşlar! Ama kısa bir zaman.

Çıktıktan sonra demiş ki: "Haksızlığı hak bilenden hak istemek, haksızlıktır! Ama haksızlık karşısında susmak da, hakka ihanettir! "Hakka ihanet etmek istemedim, ama haksızlığı hak bilenden hak istedim. Dolaysıyla, haksızlık etmiş oldum! Günah bende, kusur bende, suç bende”

Not: Merhum Gazeteci Ağabeyim Orhan Can’dan alıntıdır. Kendisini özlemle rahmetle anıyorum.

Fatih Sultan KAR / İST.