Kış kendini gösterdi.

Bölgede işsizlik zamanı.

Kahvelerde okey, batak oynama zamanı veya ekran karşısında gerilip her işe karışma zamanı. Başka yapacak iş yok.

İşte Rize…

Rize bu ve maalesef yıllarca yazarak; söyleyerek istediğim tek şey. Rize’de istihdam alanlarının genişletilmesi, ama bazı insanlara bunu anlatamadım.

Hep kendini düşünen, ticaretini ön palana tutan, kendi menfaatleri doğrultusunda hareket eden bir topluluk olduk.

Yat yat uyu.

Bu ne demek yazın çalış, arı gibi, yazın bol bol ye ayı gibi, kişin ise yat yat uyu…

Rizeli maalesef bu duruma düşürüldü.

Her gelen siyasetçi, çay ile  bizi terbiye etmeye kalktı. Çaya taban fiyat, çaya ekstra destrek

çaya budama…

Bunlar Rizeliyi ayağa tutmaz. Rize’ye yat yat uyu olmamalı. Rize çeşitli sanayi sektörü ile istihdam alanı olmalı. Hemen yanımızda Gürcistan ve bağımsız devletler topluluğu bulunmakta. Bu topluluklara Avrupa’dan hangi ürünler satılmakta. Dünyanın bir ucundan TIR’lar ile gelerek bu ülkeye satılan hangi ürünler var. Maliyetleri ne ? Kim ne satıyor, burada bu sanayi olursa maliyet ne olur gibi düşünceler içinde olmamız gerek. Önce bağlantıyı yapıp, ona göre sanayimizi kurmamız gerek. Bugüne kadar hiç kimse bu yönde bir çalışma yapmadı. Tabii bunun öncülüğünü sanayi ve ticaret odamız yapması gerek ve ona göre iş adamlarını yönlendirmeli.

Çay deyip sadece sezonu beklememeliyiz.

Rize çıkmaz sokak olmamalı. Şimdi köylere baktığımızda yaz nüfusuna göre kaç kişi köylerde kaldı?

Şehirde kaç kışı kaldı? İnsanlarımız ekmek kapısı için büyük kentlere göç etmekte. Bugün kendi topraklarımıza, kendi memleketimize sahip çıkamıyor isek, yarın bu memleketi başkalarının eline bırakırız. Çay sezonuna baktığımızda bölünen çay bahçelerini bugün yarıcılar yapmakta. Rize bir yandan göç verirken diğer yandan dışarıdan göç almakta. Kendi ürünümüze sahip çıkamadığımız gibi, kendi ürünümüzü başkalarına peşkeş çekmekteyiz.

Rize’de kurulan organize sanayi kuruluşu var. Baktığımızda yine buralara yetişkin eleman bulmakta zorlanıyoruz. Dolgun maaşlar olmasına rağmen eleman eksikliği var. Bunun kaynağına inmemiz gerek.

Neden eleman yok?

Okullarımıza baktığımızda; lise mezunu, imam hatip mezunu, fen lisesi mezunu, turizm meslek lisesi mezunu…

Peki, kaç tanesi iş bulabiliyor?

Meslek liseleri sayısını artırmamız gerek. Çocuklarımızı seçtikleri meslek dallarına göre eğittirmemiz gerek. Kendi ürünümüzü sevdirmemiz gerek. Çayın çeşitli ürünlerini yapmamız gerek. Çay bizim memleketimizde ancak soğuk çay üretimi başka yerlerde.

Önce vatan sözünden hareketle;

Önce memleket demeliyiz!

Mezarımız burada olacak ise, burada yaşamasını bilmeliyiz…