İnsanız ya; bazen yoksulun, mağdurun, ezilmişin, yardıma ihtiyaç duyan insan veya hayvanların yanında oluruz.

İnsanlık bunu gerektirir çünkü bizler duygusal insanlarız. Gerekirse cebimizdekini, gerekirse yiyeceğimizi veririz.

Veririz vermesine de ya sonra?

İşte sorun burada; sonrası insan olduğu için değer verdin. Elini, kolunu ve gönlünü açtın, senin askerin onlar için savaşırken, onlar zevki sefada.

Kimden kimlerden bahsettiğimizi anladınız. Cumhurbaşkanı duygusal biri; bebek ve insanların ölümüne dayanamayan duygusallığını ön plana çıkardan Recep Tayyip Erdoğan tüm kapıları Suriyelilere açtı.

İyimi ettik, kötümü ettik bana sorarsanız; o insanları ülke geneline değil de sınırda bir bölgede tutmamız gerekirdi. Hayatımda çok insan tanıdım, çok insanlarla sohbet şansım oldu. Bir Azeriler, iki Araplar işte bu insanlar acımasız ve gaddar olurlar. Belki benim gibi şahit olanlar olmuştur.

Kilis Gazeteciler Derneği Başkanı ile Ordu’da toplantıda birlikteydik. Kendi nüfuslarının iki katı Suriyeli olduğunu ve sorunsuz gün yaşamadıklarını söyledi.

Adıyaman’da Atatürk heykelini kırmaya çalıştılar. Sanki Atatürk kalkıp onların……….. yaptı.

Hepsi demiyorum ancak, Suriyelilerin çoğunluğunun gaddar, gaddar olduğu kadar kalleş olduğunu söylüyorum.

Belki de Cumhurbaşkanımız kapıları açtığı için pişman olmuştur. CHP Genel Başkanı ve MHP Genel Başkanı Suriyeliler artık vatanlarına dönmeli diyor. Fazlası ile katılıyorum. Bu ülkede bundan sonra huzur istiyoruz. 35-40 yıldır yeterince şehit verdik. Yeterince insanlarımız mağdur oldu. Çocuklar katledildi. Öğretmenler, öğrenciler, aileler katledildi. Bunları yapanların çoğunluğu Arap kökenli olduklarını iddia ediyorum. Bu insanlar gaddar ve zevk için insan öldürebilirler.

İnsanlık öldü mü sorusunu bazen kendimize sorarız. Benim iddiam ise insanına göre muamele. Elbette çocuklar ölmesin, elbette insanlar ölmesin, ama herkes kendi vatanında huzur bulsun. Kendi vatanlarında onlara huzur sağlayalım, benim vatanım sorun istemiyor. Benim vatanım gözyaşı ve kan istemiyor.

Elimle veririm, yardım ederim ancak benim vatanımı rahat bıraksınlar. Biz ülke olarak yeterince çektik; artık çile değil huzur istiyoruz. O halde bu baş belalarını kendi vatanlarına göndermemiz gerektiğini düşünüyorum.

Benim gibi düşünen insanların sayısının fazla olduğu kanısındayım. Her horoz kendi mekânında ötsün. Benim ülkemde kargaşa yaratan Suriyeliler kendi ülkelerini korumak için kendi vatanlarında bu kargaşayı yapsın. Benim askerim şehit olmasın. Onlar zevki sefa yaparken bizim çocuklarımız orada nöbet tutmakta.

İşte ben buna karşıyım.

Kim ne derse desin.